14 mei 2017

Comporta – Evora
We hebben deze morgen ontbijt op het bed, dat wil zeggen we zitten op de rand bij gebrek aan een stoel. Het hotel heeft geen ontbijtservice zodat we hier zelf voor moeten zorgen. We koken water voor de koffie in de badkamer omdat we bang zijn dat anders de rookmelder afgaat, met alle gevolgen vandien. Vanaf Comporta tot Santa Susana passeren we enorm veel rijstvelden. Frappant is dat we in deze omgeving veel ooievaarsnesten zien die allemaal in gebruik zijn. We zien dat de nieuwe generatie ooievaars met hun kopjes over de rand proberen te kijken. Ze zien tenslotte de vaders niet elke dag voorbij komen! De ouders hebben er het maar druk mee. We rijden door de landstreek Alentejo. Zeker in de zomer is dit een droog en dor gebied waar weinig wil groeien. De kurkeik bepaalt hier het aanzicht van het landschap en omdat deze eiken vrij solitair geplant zijn geeft dit een soort coulisselandschap wat in het glooiende terrein prachtig is om te zien. De kurkeik wordt gebruikt voor productie, hiervoor wordt de bast over een lengte van anderhalve meter van de stam af verwijderd. Na deze chirurgische ingreep is de stam zwart en glad en ziet het eruit alsof de eik in zijn korte broek staat. Bij Santa Susana staat een benzinepomp met restaurant, dat komt goed uit want we moeten nodig brandstof laden in vaste en vloeibare vorm. De temperatuur van de lucht en het stijgingspercentage van de weg houden gelijke tred en gaan langzaam maar zeker omhoog. In Evora beginnen onze motortjes een beetje te haperen maar dat is niet verwonderlijk na honderdendrie kilometer. In een hotel met dezelfde naam als de stad gaan we tot rust komen.