Zaterdag 16 mei 2015

Albatàrec – Talarn.Als wij opstaan merken we dat de wind is gaan liggen, nog niet helemaal want af en toe komt hij een beetje overeind en draait voor ons in de goede richting. Dank zij de app Osmand die Wim op zijn smartphone heeft geïnstalleerd rijden we zonder één foutje van ons overnachtingsadres dwars door Lleida naar de C-12 richting Balaguer.In Balaguer is het tijd voor koffie en boodschappen. Koffie is meestal wel te verkrijgen maar boodschappen kan vandaag een probleem zijn want er is weer eens een Spaanse feestdag. We hebben geluk en treffen een allimentation met een Indische eigenaar die alle zeven dagen van de week open is, ook op feestdagen!  Vrijwel alles wat we nodig hebben is voorradig. Als we alweer buiten staan komt hij weer naar ons toe en ziet dat we sap mengen met water. Hij gaat de winkel weer in en komt terug met een zakje oplospoeder goed voor één liter sap. Deze zakjes hebben we ooit een keer eerder gekocht in Frankrijk maar konden ze daarna nooit meer vinden. Prijs per zakje vijfenzestig eurocent. Als echte Hollanders proberen we er vijf voor de prijs van vier te krijgen maar dan moet je niet bij een Indiër zijn, die zegt ja-ja en rekent er gewoon vijf af.In het centrum van Balaguer moeten we zoeken naar de juiste uitvalsweg. We vragen advies aan twee politieagenten en wijzen ze op ons kaartje aan waar we naar toe willen. Ze adviseren ons een andere weg te nemen die wel tien kilometer langer is. In de weg die wij voor ogen hebben zit volgens hun nogal wat klimwerk. We slaan hun advies in de aanwezige wind en trekken ons eigen plan en komen zo via de C-147b op de C-13 richting Tremp. We hebben geen idee hoe zwaar het alternatief wat de agenten voorstelden was, maar wat we voor onze kiezen kregen was niet gering. We fietsten van waterkrachtcentrale naar waterkrachtcentrale tussen geweldig imposante rotsformaties door. In Tremp aangekomen verkoelen we de oververhitte lichamen met een verfrissend superijsje van Cote Dór. In Talarn gaan we naar camping Gaset, waar het oppervlakteprofiel van de veldjes ons meteen doet denken aan de Via Verde.Omdat we vanmiddag lekker warm gegeten hebben eten we nu een broodje bij de tent.We beginnen hiermee pas om negen uur want dat zijn we zo gewend!